zondag 4 november 2007

Kerklatijn

Hadriana (van http://hadrianasspace.blogspot.com/) zegt twee dingen: die Kerk van u is toch wel een steile organisatie, en die Paus van u. Wat kijkt hij moeilijk. Over dat laatste kan ik kort zijn: hij had de oudemannenziekte. Hij vroeg geen ontslag, wat hij makkelijk had kunnen doen, dus hij moest daar maar blijven zitten. Door die ziekte trilde zijn rechterhand ook enorm, zodat hij zijn eigen handtekening niet eens meer kon schrijven. Dat moest een locale bisschop dus voor hem doen. Die schreef overal ‘Johannes Paulus II pap.’ onder. Dat ‘pap.’ staat voor ‘papus’: paus. Er gingen wel grapjes door het Vaticaan dat het ‘pappus’ was: oude man.
Wat de steilte der organisatie betreft: die moge er zijn, maar je kunt je er ook gewoon niets van aantrekken. Wat de paus doet in het Vaticaan, wat de kardinalen en bisschoppen en dekens doen, interesseert mij niet. Mij interesseert als herder slechts mijn Egmonder kudde.
Ik word ongeveer eenmaal per jaar ‘gecontroleerd’ door deken Van de Werf uit Alkmaar. Dan komt hij een kopje koffie halen en luistert hij naar mijn preek. U begrijpt wel dat ik altijd een gematigde preek heb klaarliggen. ‘Machtig goeie preek, Engelbertus. Mijn felicitaties,’ zegt hij dan na de H. Mis. Wat hij niet weet is dat ik met mijn parochianen iets heb afgesproken. Ik kom aan het begin van de dienst de kerk binnen en ik kniel voor het altaar. Als ik weer opsta, kan ik mijn linker- of mijn rechterhand opsteken. Steek ik mijn linkerhand op, dan is er onraad (bijvoorbeeld bezoek van Van de Werf), dan doe ik die Mis ordentelijk-katholiek en mijn parochianen doen dan ook zoals het hoort: bidden, knielen, opstaan, gaan zitten, zingen en verder stil zijn.
Maar als ik mijn rechterhand opsteek, dan gaat het hier anders toe! De eerste vijf minuten gaan in grote wanorde voorbij: iedereen zoekt plotseling een leuk plaatsje in de kerkbanken, naast een kennis, naast familie et cetera. Een gezellig geroezemoes gonst door de kerk, ik bekijk het eens en dan zeg ik: ‘Zullen we beginnen?’ ‘JAAA!!!’ schalt het dan door de kerk.
Dan doe ik het credo, het confiteor enzovoorts, en dan komt de preek. Daar komt men voor. Wij hebben nog een ouderwetse preekstoel, eentje met een draaitrap, deurtje open, deurtje dicht, en dan sta je daar een meter of twee boven de gelovigen.
Ik geloof in de kracht van de PP, de Persoonlijke Preek. Ik geef u een voorbeeldje van mijn preek van vanochtend. We hadden weer een volle kerk en ik ben er vast van overtuigd dat dat komt door de PP.
‘Even stilte, mensen,’ begon ik, ‘God luistert mee. Ik ging gisterochtend naar ‘Up Your Ass’, de winkel aan de Kruidenstraat 87 van de heer Geert van der Geest - gaan de zaken goed, Geert? Ja? Da’s mooi - en ik ging naar zijn zaak toe met een speciaal doel. Mevrouw Terwal, kunt u mij even assisteren? Komt u maar even de preekstoel in. Zo ja. Kunt u even dat ding opblazen voor mij? Bljift u maar gebogen staan, ja, de mensen hoeven u niet te zien. Juist! U ziet mevrouw Terwal niet, maar zij is even bezig.
De verschrikkingen van de aids-ramp zijn overal voelbaar, dames en heren. De paus zegt: ge moogt geen condooms gebruiken. Wie is het daar niet mee eens?’
Er schalde een luid ‘NEE!!!’ door de kerk.
‘Een ruime meerderheid, dat dacht ik wel. Welnu, ik ben het er ook niet mee eens. Bent u klaar met blazen, mevrouw Terwal? Goed zo, dan mag u weer naar uw bank terug. Klein applausje voor mevrouw Terwál!’
Een donderend gebonk van klappende handen en gestamp met voeten op de vloer volgde, terwijl mevrouw Terwal glimlachend naar links en naar rechts boog, en naar haar zitplaats terugging.
‘Wij zijn allemaal geschapen naar het evenbeeld van God, zegt de Bijbel ons.’
Ik haalde de negerinne-sexpop omhoog, wat veel kabaal veroorzaakte.
‘Even stil zijn, mensen, God luistert nog steeds mee. Dit is Nadia 2, zie ik hier achter op haar schouder staan. Made in Taiwan, staat er ook op. Maar dat maakt niets uit! We zijn geschapen naar Zijn evenbeeld. Natuurlijk moeten we dat niet létterlijk nemen. Volgens het katholieke geloof moet je namelijk niets letterlijk nemen. Dus als u, mevrouw Klarendal of Geestje van der Kruik - leuk jasje heb je aan - wilt geloven in een God de Moeder, dan mag dat! Dat valt helemaal binnen het katholieke geloof.
De paus zegt: als die Afrikanen van de aids af willen, dan moeten ze maar eens wat minder cohabiteren. Welnu, dat lukt zelfs U niet, Egmonders, laat staan de Afrikanen, die nog wat primitiever zijn dan u bent. Het moet dus anders en vooral goedkoper dan met die condooms. Ik laat het u zien.’
Toen begon ik met een vrouwelijk condoom, dat ik glad maakte met wat glijmiddel (en dus uit mijn handen liet vallen, wat veel opschudding veroorzaakte) en in de schede van Nadia 2 probeerde te proppen.
Dit condoom kent onze paus niet, dames en heren. Dit condoom mag dus wel. Pauselijke goedkeuring dus, papem beneficatrix, als ik het goed uitspreek. Je kunt dit condoom ontelbare keren gebruiken, want je wast het gewoon af onder de keukenkraan. Ik heb gezegd!’
Er steeg een hartelijk applaus op.
‘Ik heb een interieurverzorgster nodig, dames en heren. Een dame die drie ochtenden per week in de pastorie komt helpen. U kunt zich tijdens de communie opgeven.’

Geen opmerkingen: